Σάββατο 7 Μαρτίου 2009

Θεατής σε έναν απο τους αγώνες που μ αρέσουν οταν τους τρέχω

Σήμερα είχα τη τύχη να είμαι σε έναν απο τους αγαπημένους μου αγώνες , αλλά απο την "άλλη μεριά". Όταν λέω την άλλη μεριά εννοώ οτι δεν έτρεξα σε αυτόν αλλα ήμουν απ έξω , θεατής. ομολογώ όμως οτι ποτέ δεν πίστευα οτι θα απολάμβανα τόσο έναν αγώνα απλώς κοιτόντας τον απ έξω. Σχεδόν πάντα κάθομαι εκεί που συμμετέχω μετα τον τερματισμό μου , συγχαίρω τους νικητές και χειροκροτώ τους δρομείς που τερματίζουν μετά απο μένα , βγάζω καμιά φωτογραφία ή μερικές φορές τρέχω και πάλι με την ανάποδη φορά πάλι, μέχρι να συναντήσω την κοπέλα μου ή κάποιον φίλο μου για να τερματίσουμε παρέα. Αλλά να είμαι σε έναν αγώνα υπερμαραθωνίου σχεδόν σε όλη τη διαδρομή του σαν θεατής με το αυτοκίνητο δεν το έχω κάνει ποτέ.

Φέτος οι αγωνιστικές μου επιλογές και οι προτεραιότητες που έβαλα για μένα για αγωνιστικούς αλλά και εξωαγωνιστικούς λόγους με οδήγησαν χωρίς τύψεις να μη δηλώσω συμμετοχή στον αγώνα των 63 χιλιομέτρων παρά το γεγονός οτι στην ίδια προηγούμενη διοργάνωση ήμουν απο τους αθλητές που είχαν διακριθεί σε αυτόν.

Ήθελα όμως να είμαι εκεί. Φίλοι μου θα τρέχανε καθώς και πολλοί ακόμα αθλητές που σε όλους τους αγώνες ανταλλάζουμε δυο κουβέντες. Απο τις προηγούμενες μέρες είχα τηλεφωνήσει σε φίλους μου να τους πώ καλή επιτυχία .

Ή αλήθεια είναι οτι και εγώ έχω ρίξει αμέτρητα χιλιόμετρα σε δρόμους και αγώνες και γνωρίζω τη ψυχολογία αυτουνού που τρέχει , που έχει αγγίξει τα όρια του πάνω σε έναν αγώνα και πώς μια καλή κουβέντα, ένας καλός λόγος , ακόμα και μια χαιρετούρα σκέτη αφαιρούν οκάδες κούρασης απο τη πλάτη του, δίνοντας του κουράγια να πάει λίγο παραπέρα ή λίγο πιο γρήγορα.

Με αυτά και αυτά αποφασίσαμε με τη Μαρία να πάμε με το αυτοκίνητο της να δούμε τους δρομείς. Ξυπνήσαμε το πρωί και φύγαμε για τη παλιά εθνική οδό που γινόταν ο αγώνας. Στον δρόμο συζητούσαμε . Ο Κώστας θα είναι σίγουρα πρώτος της λέω, ε και δεύτερος ο Δημήτρης, μακάρι να τους πετύχουμε.. κάπου θα δούμε και τον Αδαμ....να δούμε ποιοί άλλοι τρέχουν......Εκεί βλέπουμε μια μοτοσυκλέτα της τροχαίας απο μακρύα και κάποιον να τρέχει δίπλα σε αυτήν. Ο Κώστας . Κατεβαίνουμε απο το αυτοκίνητο , τον περιμένουμε ανταλλάσουμε δυο λόγια , ο,τι προλάβαμε πριν μας προσπεράσει τρέχοντας. Ξαναξεκινάμε πιο κάτω ο Δήμήτρης. Τα ίδια, λίγα μέτρα τρέξιμο δίπλα του, κουβέντα στο στύλ τι κάνεις εσυ εδω; εισαι καλά; χρειάζεσαι κάτι; θα σε δούμε και μετά, και σταματάω.

Το αυτοκίνητο στην άκρη του δρόμου και εμείς περιμένουμε μερικούς δρομείς που φαίνονται στο τέλος πριν τη στροφή. Είστε καλα; Καλή δύναμη.. Δεν τους ξέρουμε, μας χαιρετάνε με χαμόγελο και συνεχίζουν. Η "ψαλίδα" μεταξύ των αθλητών μεγάλη όσο και η διαφορά των προσδοκιών τους έτσι μπήκαμε στο αυτοκίνητο με κατεύθυνση ανάποδη απο τους δρομείς για να τους συναντήσουμε και να τους χαιρετίσουμε όλους.

Η κόρνα σήμερα πήρε φωτιά. Όπου βλέπαμε δρομείς , μπιπ μπιπ μπιπ .. μπραβο παιδιά , μπράβο. Είδα πολλούς φίλους και γνωστούς μου τελικά. Γειά σου Γιώργο .. για σας παιδιά καλό κουράγιο ... θα τα πούμε στο τέρμα. Κάποιοι φίλοι μου ήταν στα τραπέζια ανεφοδιασμού, εθελοντές. Κάτσαμε λίγο και μαζί τους. Μετά πήγαμε στο στάδιο που τερμάτιζαν οι δρομείς. Πηγαδάκια, κουβεντούλα, πειράγματα και ανακοινώσεις κάποιων ευχάριστων νέων δικών μου.Ραντεβού σε άλλους αγώνες.

Μην τα πολυλέω χάρηκα που χαιρέτησα τόσους φίλους μου, χάρηκα σαν να έτρεχα δίπλα τους , χάρηκα ακόμα και με τα παιδιά που δεν τα γνωρίζω που σήκωσαν το χέρι να χαιρετήσουν το αμάξι που τους κόρναρε για εμψύχωση. Χάρηκα για όλα αυτά τα αυθεντικά χαμόγελα που εισέπραξα. Δεν υπάρχει καλύτερη ανταμοιβή απο το αληθινό χαμόγέλο, το αυθεντικό, ανεξάρτητα απο τον λόγο που το προκάλεσε. Σπάνια στις μέρες μας βλέπεις , αυθεντικά , αυθόρμητα χαμόγελα. Εδώ ο λόγος ήταν το τρέξιμο, η προσπάθεια , η άμιλλα, το καμάρωμα για τον προσωπικό θρίαμβο του καθένος, η ικανοποιήση, συναισθήματα και καταστάσεις που τα βιώνουμε οι δρομείς έστω ακούγοντας ένα μόνο μπράβο, την ώρα που τσούζουν τα μάτια απο τον ιδρώτα.

Γύρισα σπίτι σαν να ήμουν ένας απο τους 80 αθλητές που τρέχανε το πρωί , εστω και ο τελευταίος. Γύρισα γεμάτος.

Συγχαρητήρια, πάντα δυνατοί, πάντα άξιοι.