Σάββατο 6 Αυγούστου 2011

e-δρομεις.... (οι δρομεις)

Το οτι το ίντερνετ είναι πλέον στη ζωή μας  τόσο συνηθισμένο όσο το κινητό μας τηλέφωνο είναι γνωστό. Δεν έχω σκοπό να γράψω για το ίντερνετ και το τρέξιμο αυτή τη στιγμή, παρόλο που και εκεί έχει κάποιες φορές χρηστική λειτουργία (κυρίως ενημέρωση και κοινωνική δικτύωση όπως λέγεται, μεταξύ των δρομέων απο διαφορετικά ή όχι μέρη.

Στόχος αυτού του κειμένου είναι να αναφερθώ και να περιγράψω μια ιδιαίτερη κατηγορία αθλητή, τον e-δρομέα.

Ο e-δρομέας δεν έχει να κάνει καθόλου  με επιδόσεις, όσο για την διαδικτιακή του συμπεριφορά σε δρομικές ιστοσελίδες και τις άλλες σελίδες κοινωνικής δικτύωσης. Συνήθως όμως και οι επιδόσεις του αστείες είναι γιατί ο e-δρομέας και ο σοβαρός αθλητής δεν πάνε μαζί σε ένα πρόσωπο.

Πρώτα απ όλα ο συγκεκριμένος τύπος χαρακτήρα, αθλητή όπως θες πες τον, "τα ξέρει όλα" . Τα πάντα περιστρέφονται γύρω απο αυτόν χωρίς να υπάρχει κάτι που να ξεφεύγει απο τη σφαίρα των γνώσεων του. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο είναι παντού , μέσα σε όλα. Φυσικά μέσα σε όλα γνωρίζει και προσωπικά όπως κατά  περίπτωση υποστηρίζει, τους πάντες. Πρωταθλητές , ολυμπιονίκες, αντιπροσώπους αθλητικών εταιριών, από διατροφή από επιστημονικά, από όλα τέλος πάντων που δε γίνεται να τα γράφω όλα μαζί εδώ. Αυτά βέβαια μπορεί να έχουν κάποιο ίχνος αλήθειας αλλά τις περισσότερες φορές ανήκουν αποκλειστικά μέσα στον δικό του φανταστικό κόσμο που τον ξεδιπλώνει μέσα στα δρομικά φόρουμς ή τα άλλα σάιτς σαν το facebook και  τα σχετικά.

Δηλαδή ηλεκτρονικά και τις περισσότερες φορές σε κόσμο που δεν τον γνωρίζει καλά και εισπράτει τον θαυμασμό τους μέχρι να τον καταλάβουν (πάντα στο τέλος τον καταλαβαίνουν) ή κάνει τους γνώστες του αντικειμένου που αναφέρεται κάθε φορά,  να γελάνε μαζί του όταν αυτά που αναφέρει, με την πραγματικότητα  ακολουθούν  δρόμους αντίθετους. Ένας τέτοιος δρομέας  με θέρμη υποστήριζε για παράδειγμα πως έχει 100% αιματοκρίτη(για να καταλάβουμε το μέγεθος της μπαρούφας), έγραφε για τις σπάνιες αλλεργίες του, τα φυσικά του ταλέντα...κλπ. Εκτός τη σαχλαμάρα που διάβαζε ο κόσμος, όταν ερχόταν και η σειρά του σαν αθλητή να δείξει όλα αυτά που υποστήριζε..έσκαγε κάθε φορά η φούσκα.

Οι προπονήσεις που περιγράφονται  συχνά σε διαδικτυακές συζητήσεις θα κάνανε και τον καλύτερο αθλητή του κόσμου να τρέμει για τη θέση του.. Όπως ένας άλλος δρομέας έγραφε για κάτι απανωτά 50αρια(χιλιόμετρα) κάθε μέρα..σε βαθμό που πλέον ( όχι πως δεν τα ζητούσε, αυτός ήταν ο λόγος) κάθε μέρα τον συγχαίρονταν όλοι για την εξέλιξη του και τα "you are an inspiration" πήγαιναν κι ερχόντουσαν...
Σε εμπειρότερα πηγαδάκια ήταν θέμα για να ευθυμήσει η παρέα και όταν μπήκε στον μεγάλο αγώνα που ετοιμαζόταν , όχι μόνο δε διακρίθηκε, κατέκτησε επάξια τη τελευταία θέση και τον σήκωναν τέσσερις σαν επιτάφιο  κατα την αποχώρηση του γιατι είχε διαλυθεί. Τα γραπτά όμως υπάρχουν και μόνος του απέδειξε πως έγραφε ότι ήθελε , μόνο για να εντυπωσιάσει.

Καθένας νιώθει πότε πότε μέσα του την ανάγκη να φανεί. Αν όμως είναι το σαράκι σου αυτό, τότε το ίντερνετ είναι ο καταλληλότερος χώρος. Τρέχει λόγου χάρη κάποιος τον πρώτο του μαραθώνιο κακήν κακώς  και από κει και μετά βομβαρδίζει σε φόρουμς και σε μπλογκς γνωστούς και αγνώστους με συμβουλές και κολπάκια σαν να είναι ο πλέον ειδικός
Άλλος για να δείξει οτι είναι ο ίδιος αναγνωρίσιμος, η πως γνωρίζει άλλους αναγνωρίσιμους του χώρου , στέλνει ένα "μπράβο" με ένα "τουιτάρισμα" (tweet) στη προσωπική σελίδα του νικητή του μαραθωνίου της Βοστόνης ξέρω γω, και συμπεριφέρεται σαν να είναι και προσωπικοί φίλοι που στην πραγματικότητα  ο ξένος αθλητής αγνοεί παντελώς την ίδια την ύπαρξη του ήρωα μας.

Ο e-δρομέας είναι επίσης επικίνδυνος λόγω των συμβουλών που δίνει. Οι περισσότερες βέβαια είναι συμβουλές που έχουν δώσει άλλοι σε εκείνον ή έχει ακούσει να δίνονται αλλού. Όταν ο άρχαριος ή άσχετος όμως συμβουλεύει τον αρχαριότερο σε σοβαρά θέματα όπως τραυματισμοί προκειμένου να επιδείξει "γνώσεις," τότε το αυτονόητο έρχεται μόνο του.

Οι (e) δρομείς έχουν άλλο ένα χαρακτηριστικό . Ούτε λίγο ούτε πολύ συχνά φτιάχνουν ηλεκτρονικές  ομαδούλες  που στην ουσία  μοιάζουν σαν το "τσάι κυριών", δηλαδή  μόνο και μόνο για να ανταλλάσουν μεταξύ τους κοπλιμέντα , στεκόμενοι βέβαια ο καθένας σε αυτά που αφορούν τον εαυτό του. Κάποιες  φορές μάλιστα ο πονηρός και ιδιοτελής χαρακτήρας βρίσκει πάτημα για τα μικρά αστεία συμφέροντα του μέσα σε αυτές της παρέες ξεγελώντας ή παρασύροντας τους υπόλοιπους και η παρέα εν αγνοία της συμπεριφέρεται  δυστυχώς σαν ένα απόστημα που μεγαλώνει.. Για κάποιους χωρίς να το καταλαβαίνουν, για κάποιους άλλους όμως που η ματαιοδοξία και ανάγκη για "μπράβο" είναι ισχυρότερες  από τις αντιστάσεις τους, συνειδητά.Αν δεν άντεχεις κάτι τέτοια, καλύτερα μακριά.

Όπως διάβασα κάπου αλλού σήμερα,διαβάζοντας  κάποιος μια ηλεκτρονική δρομική συζήτηση που είχε ξεφύγει, σχολίασε ... "υλικό για σεμινάρια.."

Τώρα αν κάποιος ισχυριστεί πως αυτά δεν συμβαίνουν , πιθανών να το κάνει όχι από αφέλεια αλλά γιατί αναγνωρίζει κάπου παραπάνω και τον εαυτό του..

Γεγονός όμως αδιαμφισβήτητο είναι πως οι "καλοί" αθλητές και γνώστες, σπάνια αναλώνονται σε τέτοιου είδους πράγματα, όπως το να διαφωνήσουν με έναν ξερόλα σε κάποιο φόρουμ.

Το να ασχολήσαι όμως με αυτά δεν είναι απαραίτητα κακό. Με το δικό σου φίλτρο και τη δική σου σοβαρότητα κάθε φορά, συλλέγεις/ ανταλλάζεις  πληροφορίες, γνωρίζεις  και διατηρείς παρέες με ανθρώπους που σου ταιριάζουν διευρύνοντας τον κύκλο που εσύ δημιουργείς. Όμως όλα θέλουνε το μέτρο τους.

Προσωπικά έχω απογοητευτεί από πολλούς τέτοιους δρομείς, έπαψα να ασχολούμαι και βρήκα σχεδόν (όχι εντελώς ακόμα) την ηρεμία μου.